17 Nisan 2020
Güzel annem, düzel annem…
Son günlerde kendi kendime deli gibi tekrarladığım 4 kelime…
Koronavirüsten en çok korkan, bu noktalara gelmemizin çok öncesinde babamın yürüyüş yapmasına dahi izin vermeyen canım annem zatürre teşhisi ve testler negatif çıkmasına rağmen koronavirüs şüphesiyle 10 gündür Kocaeli Devlet hastanesinde yoğun bakımda, entube olarak yaşam mücadelesi veriyor. 😔
29 Nisan 2020
Canım annem,
Bugün yoğun bakımda geçirdiğin 22. Gün. Hala bilincin yerinde değil, hala solunum cihazına bağlısın…
Testler negatif çıksa da koronavirüs şüphesiyle tedaviler yapıldı ve tamamlandı. Zatürre için verilen antibiyotik tedavisine ciğerlerin henüz olumlu bir yanıt vermiyor. Doktorlar seni uyutmadıkları halde senin uyanmadığını söylüyorlar. Onlar da ne olduğunu tam anlamış değil gibi, tedaviye cevap vermeni bekliyorlar…
Koronavirüs haberleri sebebiyle aniden artan panik atağın için kullanmaya başladığın antidepresan ilaçların yan etkisi sanmıştık bilinç kayıplarını, elin ayağının tutmayışını…
Bunların seni yoğun bakımda solunum cihazına bağlı hale getireceğini nereden bilebilirdik ki? Bilseydik de daha farklı birşey yapabilir miydik?… Gidişat ne gerekiyorsa yaşanması gereken ne ise onu yaşadık, yaşıyoruz…
Sen hastanedeyken aramızdaki son konuşmanın sonunda “Seni seviyorum anne” demiştim, sen de zorlanarak cevap vermiştin: “Ben de seni…”
Şimdi bu konuşma benim seninle olan son konuşmam mı olacak diye sorgulayıp duruyorum…
Ocak ayında damadının seni ve babamı havaalanına götürmeden önce İngiltere’deki evimizin önünde vedalaştığımız mıydı seni son görüşüm? Uçakta yersiniz diye eline son dakika kuru meyveler tutuşturuşum muydu sana son dokunuşum?
Yok canım… Değildir… Olsa duramam…
30 NİSAN 2020
Canım Annem,
Bu sabah doktorun çok az da olsa göz kırpma gibi tepkiler vermeye başladığının haberini verdi. Bu benim sevinçten ağlamama yetti. Beni duyduğunu biliyorum.
Uyan annem…
6 MAYIS 2020
Yarın anneler günü ❤ Benim annem ise hala yoğun bakımda yaşam mücadelesi veriyor… Ben anneler günlerini iç çekerek geçirmeye hazır değilim annem… Güzel annem… Düzel annem…🙏🙏🙏
Annemin Yoğun Bakım Süreci
Özlem… Bu okuduğu en etkileyici mektuplardan biri oldu. 😢
Biliyorum sonu iyi bitecek. Her güzel roman gibi ortası biraz heyecanlı oluyor işte. Geçecek canım arkadaşım. İyileşecek, iyileşeceğiz…
Öncelikle çok geçmiş olsun. Çok duygulandım. Benim babamda 2,5 aydan beri yoğun bakımda ve entübe. Covit değil zatürre. Uyku ilaçları kesildi fakat bilinç yok deniyor. Gözlerini açabiliyor ama bunun bilinçli olarak yapılmadığı söyleniyor. Umuyorum bizim babamızda hayata tutunsun.
Umarım hayata tutunur babanız. Benim annemden umut kesilmiş gibiydi. Şimdi zor da olsa yürüyebiliyor.
Çok geçmiş olsun annem de 8 şubattna beri yoğun bakımda entübe hali devam ediyor. Bilinç kapalı deniyor bize de. Her gün dua ediyorum hem annem hem bütün diğer hastalar için. Allah yardımcıları olsun
Benim dedem de yanlış tedavi sonrası bilinç kaybı yaşadı ve entübe edildi. Göremiyoruz. Allah, dedem dahil bütün hastalara şifa versin. Bütün sağlık çalışanlarına da vicdan, merhamet, bilgi, tecrübe, beceri, başarı versin.
Evet Şule hanım. Yapılan ufacık bir hata insan hayatına mal olabiliyor. Son dönemde üniversite hastanelerindeki eğitim ve koordinasyon konusundaki sorunlar pek çok ailenin canını yakıyor. Kocaeli Üniversite Hastanesi’nin ne ilk ne de son sorumsuzluğu maalesef.