İngilizler Soğuk İnsanlar mı? Irkçılar mı? İngiliz Davranış Biçimleri

İNGİLİZLERİN DAVRANIŞ BİÇİMLERİ

Muasır medeniyet seviyesi konusunda Nirvana’ya ulaşmış olan İngilizler hakkında genel intiba soğuk oldukları yönünde olsa da aslında dünyanın en güler yüzlü insanlarından olduklarını söylemek hiç de zor değil. Ben ömrümde bu kadar nazik, bu kadar kibar, bu kadar efendi, bu kadar saygılı bir insan ırkı ne gördüm, ne duydum. İlk başta yadırgadığım ve zamanla alıştığım (malum iyiye alışmak kolay) İngiliz davranış biçimlerini başlıklar halinde özetlemek istiyorum.

Selamlaşma

İngiltere’de yediden yetmişe herkes yolda yürürken karşıdan gelen kişiye gülümsüyerek ‘Mornin’, ‘Hi’, ‘You all right?’ ifadelerinden birini kullanarak selam veriyor. En selamsızları dahi, bir şey söylemese bile gülümsüyor. Bu sisteme alışan bünye, misal İstanbul’a döndüğünde, bir bayan olarak yoldan geçen tanımadığı adamlara gayri ihtiyari gülümsediğinde tahmin edeceğiniz üzere ilginç sahneler ortaya çıkıyor.☺

Trafikte yol verme

İngiltere’de trafik, yol alma değil, yol verme mantığına göre işliyor. Abartmıyorum adamlar adeta ‘Şuradan bir araba çıksa da yol versem’ diye düşünüyor. Şehir içinde sollama yapana neredeyse hiç rastlanmıyor. Sarı ışık yanar yanmaz arabalar duruyor. Uzaktan yaya veya bisikletli görünür görünmez frene basılıyor. Bana en ilginç gelen detay ise selektör mevzusu. Selektör yapmak bizde ‘Bana yol ver!’ anlamına gelirken, İngiltere’de bu ‘Sana yol veriyorum, geçebilirsin’ anlamında kullanılıyor. Türkiye’de araba kullanan bir İngiliz’e selektör yapıldığını bir düşünsenize? 🙂

İngilizlerin yol verme aşkı sadece araç trafiği ile de sınırlı değil. Yaya ve orman yollarında, yaya bisikletliye, bisikletli köpekliye, köpekli bebekliye, herkes birbirine yol veriyor. Yol verilenlerin dilinden ‘Thank you’, veremeyenlerin, dilinden ‘Sorry’ kelimeleri düşmüyor. Herkes kibarlıktan kırılıyor. İşin ilginci İngiliz olmayanlar dahi bu duruma çabucak uyum sağlıyor…

İngilizlerin güleryüzlülüğü içten mi?

Bu kibarlık, bu güleryüz, bu sorry’ler, bu thank you’lar hepsi öğrenilmiş ifadeler evet. Aslında çok sevgi dolu ve sıcak kanlı insanlar değiller. Ama bu rol yaptıkları anlamına da gelmiyor. Çocukluklarından beri ailelerinden bu davranış şeklini görüyorlar, bununla büyüyorlar ve onlar da hayatlarının her aşamasında bu şekilde davranıyorlar. İnsan çevresinden ne görüyorsa o! Bizim için de aynı şey geçerli değil mi?

İngilizler ırkçı mı?

İngiltere’de ırkçılık oldukça hassas bir konu. Yüzyıllar boyunca farklı ırklarla iç içe yaşamış bir ülke olarak ırkçılık yapılmasına müsamaha gösterilmiyor. Okullarda erken yaştan itibaren ırkçılığın bir suç olduğu öğretiliyor. Din, dil, ırk ya da ten rengi ile yapılan espriler dahi tolere edilmiyor. Peki buradan İngilizlerin ırkçı olmadığı sonucuna varabilir miyiz?

Bence durum tam olarak öyle değil. İngilizlerin pek çoğu kendilerini diğer ırklardan üstün görüyor ama ırkçılığın doğru bir davranış şekli olmadığı öğretisinden dolayı bunu belli etmiyorlar. Ama detaylarda gayet net hissediliyor.

Ancak Almanya, Fransa gibi ülkelerin aksine İngiltere’de Türkler özelinde bir önyargı yok.  Ya İngilizsin ya değilsin. Polonyalı da olsan Türk de olsan fark etmiyor. Bu durum Türkler için göreceli olarak bir avantaj oluşturuyor.

İngilizlerden dost oluyor mu?

Yok olmuyor. Çünkü İngiltere her ne kadar ırkçılığın en az olduğu ülkelerden biri de olsa, yabancılara bizim bile göstermediğimiz bir saygı çerçevesinde yaklaşıyor da olsalar aslında içten içe kendilerini üstün görüyorlar. Doğu ülkelerini geçelim, adamlar kendilerini Avrupalılardan bile farklı bir yere koyuyorlar. Yaşadıkları yeri Ada, diğerlerini Avrupa olarak tanımlıyorlar. Ne kadar güleryüzlü, saygılı da olsalar mesafelerini hep koruyorlar. Ha misal hafta sonu publarda biraları içip içip kankaya bağladıkları olmuyor mu? Oluyor. Ama alkolün etkisi geçince, kanka etkisi de geçiyor. 🙂 Dolayısıyla ne oluyor? İngiltere’de yaşayan Türklerin ya Türklerden başka dostu olmuyor, ya da diğer milletlerden insanlar ile azınlıkların kenetlenmesinden doğan arkadaşlıklar kuruluyor.

İngilizler çalışkan mı?

İngilizlerin çalışkan oldukları söylenemez ama tembel demek de haksızlık olur.  ‘Zora gelmiyorlar’ ifadesi daha doğru. Üzerlerine düşeni yapıyorlar mı? Yavaş da olsa evet. Ne bir eksik, ne bir fazla… Örneğin çok mühim bir proje üzerine çalışılıyor ve o hafta tamamlanması gerekli. Kimse mesaiye kalmak istemiyor ve kalmıyor. Mesai 16:30’da mı bitiyor. Adamlar 16:30 da tasını tarağını toplayıp çıkıyor. E peki işler nasıl yürüyor? E biz ne güne duruyoruz? Bunun için diğer ülkelerden bizim gibi çalışkan arkadaşlar İngiltere’ye transfer ediliyor. 🙂

Yurtdışında Yaşamanın Avantajları ve Dezavantajları

İngilizlerin Yeme İçme Alışkanlıkları ve Geleneksel İngiliz Mutfağı